Albaanse kust
Blijf op de hoogte en volg Remy
21 Oktober 2013 | Albanië, Shkodër
10 oktober om 17:00uur hebben we na een nare periode van bijna twee weken afscheid moeten nemen van onze trouwe bordercollie Luca. De dierenarts in Shkoder heeft ontzettend zijn best gedaan om haar op één of andere manier op te lappen maar het heeft niet mogen baten. Het leek even beter te gaan maar de ziekte heeft haar uiteindelijk totaal overmeesterd. Het valt me zo moeilijk om er nu over te schrijven...We hebben op 12 oktober afscheid genomen van Shkoder en zijn met veel emoties verder gereden in Albanië...het is stil in de camper en we zien de zon even niet schijnen. We rijden naar camping Paemer langs de kust richting Zuiden. We waren van plan om de bergen in te rijden maar het weer is te wisselvallig en we hebben ondervonden dat als het regent de Albaanse wegen veranderen in onneembare hindernissen en aangezien we niet veel kunnen hebben besluiten we de "makkelijke" route richting Zuiden te nemen. We arriveren op een camping aan zee waar we meteen vast komen te zitten en Marcel ons al direct moet uitgraven. Van alle kanten komen mede-kampeerders helpen en het euvel is snel verholpen, we zoeken een wat veiliger plek voor de camper. De camping is te duur voor Albaanse begrippen en alleen de locatie is prachtig verder is het achterstallig onderhouden en vervallen. We zijn stilletjes en turen over zee en zijn in gedachten bij Luca. Later op de dag komt naast ons een echtpaar staan met Zweedse camper. De man blijkt Nederlands te zijn maar al veertig jaar in Zweden te wonen en getrouwd te zijn met een Zweedse. Julian en Stina schuiven bij ons aan s 'avonds, ze zijn in gezelschap van hun trouwe hond Bonnie, een prachtige schapendoes en ze horen ons verhaal van Luca en leven erg met ons mee. Voor ons is het zo fijn om te praten over Luca en van alles met mensen die ook zo ontzettend verbonden zijn met hun hond. Het geeft ons de nodige afleiding en Julian en Stina zijn heerlijk gezelschap. De volgende dag rijden we verder en Julian heeft ons coördinaten gegeven van camperplaatsen verder richting zuiden. We nemen afscheid en zeer waarschijnlijk treffen we elkaar ergens. We rijden verder door Albanië en rijden door steden als Durrës, Vlore waar alles minder chaotisch is als in Shkoder en we verbazen ons over de moderne gebouwen en redelijke welvarende staat. Dit is een ander Albanië...later in de middag passeren we de camper van Julian en Stina en weten we al dat zij waarschijnlijk ook zullen overnachten op de plek die wij via Julian uitzochten. We treffen elkaar boven op de prachtige Lugaropas, waar we samen genieten van uitzicht en besluiten samen de coördinaten aan te houden naar een camperplek onderaan de pas. We worden een heel klein dorpje ingestuurd waar de weg onverhard is en we arriveren bij een klein stukje strand aan water vlakbij het politiebureau....niet echt idyllisch maar de "chief" van het politiebureau vindt het geen probleem en het is al donker dus besluiten we te blijven en gaan samen wat eten bij een klein "restaurantje" waar we door beperkte keuze niet lang hoeven te denken over wat we eten. Het is gelukkig ontzettend betaalbaar en we hebben een aangename avond. Ontmoeten ook nog een echtpaar, zij is Albaans en hij Amerikaans, ze wonen in Tirana en zijn voor het eerst zonder kinderen een weekendje weg. Ze spreken natuurlijk vloeiend Engels en ze kunnen voor ons bemiddelen tussen de "chief" van het politiebureau en ons. We slapen die nacht dus extra veilig naast het politiebureau maar gaan de volgende morgen op zoek naar een mooiere plek om te staan want het stikt van de uitgestorven strandjes en baaitjes. We besluiten samen te reizen en gaan verder langs de kust om te belanden in Dehrmi, hier zou een geldautomaat zijn maar als we arriveren is alles gesloten en parkeren we als enige de campers aan de rand van het strand. We nemen een duik in de zee en voelen dat het geen probleem is om hier te overnachten dus maken we een prachtige tafel op het strand en eten we daar bij kaarslicht een heerlijke maaltijd uit de keuken van Julian...het voelt prettig, gezellig en veilig om samen te reizen en we genieten van de afleiding en de humor van Julian en Stina. We converseren allen in het Engels en Janna doet het echt ontzettend goed. We wandelen een stuk langs de kust over onverharde weg en vuilnisbelten....pfff dat is erg schrijnend om te zien en we hebben al met vele Albanezen discussies over hun weggooi-mentaliteit. Prachtige natuur wordt ontsierd door enorme vuilnisbelten...we praten over dit probleem maar de Albanezen hebben veel meer problemen die hogere prioriteit hebben. Hoop dat de volgende generatie daar anders over denkt...
We laten de volgende morgen Dehrmi achter ons en gaan op weg naar Ksamil beach waar een gesloten camping is maar waar we wel mag staan. De navigatie werkt niet optimaal in Albanië en we worden regelmatig met een kluitje het riet ingestuurd, maar we bereiken tegen het eind van de middag Ksamil waar inderdaad een prachtig plekje is aan een mooi strand. We settlen en zitten samen buiten als de eigenaar komt en wat meedrinkt en een onsamenhangend slecht Engels gesproken verhaal begint...plotseling gaat het enorm waaien en worden we de camper in gedwongen omdat het werkelijk stormachtig te keer gaat. De storm houdt de hele nacht aan en omdat we op het strand staan zit ik midden in de nacht te kijken naar de zee die op slechts vijf meter afstand is en sta ik op scherp om eventueel te evacueren... De volgende morgen waait het nog steeds en is het prachtige strand veranderd in een chaos door aangespoelde takken, plastic etc. De eigenaar komt nog eens langs en we laten hem weten dat we verder rijden, hij doet erg vaag over wat we moeten betalen en vraagt uiteindelijk 7,50 per camper...we vinden het vreemd, zonder voorzieningen maar we betalen het geld en gaan weg. Porto Palermo is de volgende bestemming bij de overblijfselen van een paleis van Ali Pasja kunnen we de campers parkeren en overnachten. Omgeven door zwerfhonden en vissers. We eten s 'avonds wat in het plaatselijke 'restaurant', worden weer getrakteerd op een portie onweer en regen. De volgende morgen bezoeken we met een gids het paleis van Ali Pasja om daarna weer in te pakken en door te gaan. We gaan richting Butrint waar we een zeer oude historische nederzetting kunnen bekijken met overblijfselen van 400 jr. voor Christus...We parkeren de campers en gaan gezamenlijk nog meer cultuur snuiven...Het waait nog steeds maar het is aangenaam weer om rond te lopen, we zijn bijna de enige bezoekers. We picknicken in een amfitheater van 2500 jaar oud en lopen over en door duizenden jaren geschiedenis, Butrint is onder invloed van de Romeinen, Turken, Venetianen en zelfs Noormannen door de jaren heen veranderd en er is een museum bovenop de berg waar je goed inzicht krijgt van hoe het was. Er is in Albanië nog zoveel te ontdekken door archeologen dat moet een droom zijn! We leren stukje bij beetje een klein beetje van de geschiedenis en verwonderen ons over de manier waarop er wat nonchalant wordt omgegaan met de rijke cultuuroverblijfselen...alles wordt bedreigd door water en er is geen geld over voor het behouden van de "culturele schatten" die het land rijk is....jammer en pijnlijk om te zien! We besluiten om de volgende dag Albanië te verlaten en Griekenland in te rijden....Albanië een verrassend land waar reizen nog echt een avontuur is en waar de wegen kunnen veranderen in rivieren, waar de mensen enthousiast groeten en hartverwarmend gastvrij zijn, waar we een stukje van onszelf hebben moeten achterlaten.....
We laten de volgende morgen Dehrmi achter ons en gaan op weg naar Ksamil beach waar een gesloten camping is maar waar we wel mag staan. De navigatie werkt niet optimaal in Albanië en we worden regelmatig met een kluitje het riet ingestuurd, maar we bereiken tegen het eind van de middag Ksamil waar inderdaad een prachtig plekje is aan een mooi strand. We settlen en zitten samen buiten als de eigenaar komt en wat meedrinkt en een onsamenhangend slecht Engels gesproken verhaal begint...plotseling gaat het enorm waaien en worden we de camper in gedwongen omdat het werkelijk stormachtig te keer gaat. De storm houdt de hele nacht aan en omdat we op het strand staan zit ik midden in de nacht te kijken naar de zee die op slechts vijf meter afstand is en sta ik op scherp om eventueel te evacueren... De volgende morgen waait het nog steeds en is het prachtige strand veranderd in een chaos door aangespoelde takken, plastic etc. De eigenaar komt nog eens langs en we laten hem weten dat we verder rijden, hij doet erg vaag over wat we moeten betalen en vraagt uiteindelijk 7,50 per camper...we vinden het vreemd, zonder voorzieningen maar we betalen het geld en gaan weg. Porto Palermo is de volgende bestemming bij de overblijfselen van een paleis van Ali Pasja kunnen we de campers parkeren en overnachten. Omgeven door zwerfhonden en vissers. We eten s 'avonds wat in het plaatselijke 'restaurant', worden weer getrakteerd op een portie onweer en regen. De volgende morgen bezoeken we met een gids het paleis van Ali Pasja om daarna weer in te pakken en door te gaan. We gaan richting Butrint waar we een zeer oude historische nederzetting kunnen bekijken met overblijfselen van 400 jr. voor Christus...We parkeren de campers en gaan gezamenlijk nog meer cultuur snuiven...Het waait nog steeds maar het is aangenaam weer om rond te lopen, we zijn bijna de enige bezoekers. We picknicken in een amfitheater van 2500 jaar oud en lopen over en door duizenden jaren geschiedenis, Butrint is onder invloed van de Romeinen, Turken, Venetianen en zelfs Noormannen door de jaren heen veranderd en er is een museum bovenop de berg waar je goed inzicht krijgt van hoe het was. Er is in Albanië nog zoveel te ontdekken door archeologen dat moet een droom zijn! We leren stukje bij beetje een klein beetje van de geschiedenis en verwonderen ons over de manier waarop er wat nonchalant wordt omgegaan met de rijke cultuuroverblijfselen...alles wordt bedreigd door water en er is geen geld over voor het behouden van de "culturele schatten" die het land rijk is....jammer en pijnlijk om te zien! We besluiten om de volgende dag Albanië te verlaten en Griekenland in te rijden....Albanië een verrassend land waar reizen nog echt een avontuur is en waar de wegen kunnen veranderen in rivieren, waar de mensen enthousiast groeten en hartverwarmend gastvrij zijn, waar we een stukje van onszelf hebben moeten achterlaten.....
-
21 Oktober 2013 - 12:50
Marydegraaff:
Hallo Remy Marcel Janna mooi reisverslag mooie foto,s het ontroerd me heel erg ben blij dat jullie zo genieten ,veel plezier xxxx -
21 Oktober 2013 - 13:41
Herman Link:
Wat een avonturen lieve vrienden en wat een drama met jullie geliefde Luca :-( leef et jullie mee en had tranen in mijn ogen van deze gebeurtenis. Hoort helaas ook bij het leven en reizen. Uiteindelijk kom je als een 'rijker' mens terug. We missen jullie wel hoor!!! Stuk minder gezellig in onze dorpskern maar gunnen jullie deze onvergetelijke reis van harte. Hier in Bergen is alles als van ouds, behalve dat jullie er niet zijn. Kunst10daagse in volle gang en weer reuze gezellig. Talloze mensen die aangeschoten langs de 7e of 8e opening van een expositie zijn geweest op weg naar de volgende. De Alderliefste en alle andere horeca's puilen uit en doen goede zaken. Natuurlijk spelen wij ook een serie voorstellingen. 1 in Kranenburgh en 4 in de Aula van de Roland Holsschool. Ons nieuwste programma 'In Het Wild' is een groot succes. Spannende periode achter de rug met repetities, subsidieperikelen etc. en deze maand maar liefs 25 voorstellingen en nog wat schoolprojecten. Saai is het dus allerminst. Heel veel kusjes en flinke knuffel voor jullie drie lieverds! We love you!!! xxxxxxxxxxx -
21 Oktober 2013 - 16:52
Margreet Dekker:
Hee lieverts,
Wat een avonturen,ik geniet mee vanuit herfstig Bergen.Bladeren vallen en tiktiktik beukenootjes, eikels en kastanjes komen met zijn allen tegelijk de boom uitvallen.Heerlijk herfstvakantie en loeidruk in het dorp.Zooo zielig voor Luca en voor jullie dat jullie vriend er niet meer is! Het doet zo zeer verliezen waar je van houdt! Dikke troostkus voor jullie. Kijk al uit naar jullie nieuwe avonturen in Griekenland! Eind van de maand ga ik weer even met kleine Mila naar Spanje...ik ben dol op vliegen!Op naar de zon. Ik wens jullie mooie avonturen. Liefs Margreet. -
21 Oktober 2013 - 18:32
Jan:
Hoi Europa-verkenners,
Gecondoleerd met Luca. Zelf ben ik geen hondenliefhebber, echter, voor Luca maak ik een uitzondering evenals voor enkele andere honden. Desondanks, kan ik me levendig voorstellen, dat het pijnlijk is om Luca achter te moeten laten.
Wat ik mooi vind aan de beschrijving van jullie laatste avonturen in Albanie, is, dat het de indruk wekt, dat het een stukje Wild Westen in Europa is, althans, niet wild in de zin van gevaar, maar meer wild in de zin van zo totaal anders dan wat wij verwende Europeanen inmiddels als vanzelfsprekend zijn gaan beschouwen.
Natuurlijk zijn de Romeinen in Albanie geweest, natuurlijk dat de Turken ook daar de knoet hebben gebracht, tuurlijk de kooplieden uit Venetie, natuurlijk de Noormannen, want die zijn op heel veel plekken al heel vroeg geweest, maar het mooie lijkt mij, dat je op jullie tocht het gevoel krijgt, dat je dat allemaal tegelijk tegenkomt in of all places Albanie.
Fantastisch om daarover te vernemen.
Ik wens jullie nog veel goede avonturen, Griekenland als bakermat van onze beschaving, inmiddels geteisterd door de Trojka van de Europese Unie zal ongetwijfeld een nieuwe ervaring brengen.
Veel reisplezier toegewenst vanuit Groet
-
21 Oktober 2013 - 21:38
Afra En Jan Poelsma:
Hallo Marcel, Remy en Janna.
Ik heb net alles gelezen, over het grote verlies van Luca en al jullie avonturen waar jullie toch van genieten ondanks het verlies en gemis van .
En nu gaan jullie naar Griekenland, geniet er nog maar van . En heel veel liefs van ons twee.
Afra en Jan.
-
21 Oktober 2013 - 22:33
Herman En Joke:
Lieve Marcel,Remi en Janna.
Wat vind ik het erg dat jullie hond Luca is overleden . en dat jullie er erg veel verdriet van hebben begrijp ik . Ondanks dat toch maar weer een mooi reisverslag . Jullie ontmoeten daar veel lieve en aardige mensen . en als jullie er zelf open voor staan . krijg je vanzelf vrienden . Zo horen jullie vanzelf hoe het er daar echt toe gaat . en niet alleen van de televisie .Geniet van al het moois om jullie heen . en nu op naar Griekenland.
Heel veel liefs en voor alle drie een heeeeele dikke knuffel van Herman en Joke -
21 Oktober 2013 - 22:39
Fred:
Hoi Rémy,Marcel en janna
Triest verhaal van luca,en ik kan megoed voorstellen dat jullie die heel erg missen.maar alles gaat door,en jullie nemen ons ook een beetje mee op jullie ontdekkingsreis.nu dus op naar dewarmte in Griekenland.wij wensen jullie nog heel veel reisplezier in goede gezondheid
Lieve groeten en dikke knuffels van ons.
Fred en gre -
21 Oktober 2013 - 23:10
Paul Groeneveld:
Hee family Greenhoffer..
Wat een triest verhaal van jullie liefste Luca.
Ik had via de FB van Janna al een dikke digitale knuf gestuurd. Hoop dat die is aan gekomen.
Ook had zij een paar prachtige foto's geplaatst van Albanië, maar jullie verhaal erbij maakt het nog levendiger voor mijn verbeeldingskrachten..
Ik reis in mijn hoofd gezellie met jullie mee.
Veel reisplezier in Griekenland en neem een ouzootje van mij...
Kus van Paul en natturlijk ook Miram en de kids -
21 Oktober 2013 - 23:28
Suzan:
Hallo ome Marcel, Remy en Janna,
Wat erg om te moeten lezen dat Luca het niet gehaald heeft..leef met jullie mee..
Maar wat maken jullie een bijzondere reis mee.... Mooie om te lezen allemaal, pap en mam sturen trouw jullie nieuwe reiservaringen door..
Wat kan jij dingen toch mooi verwoorden Remy ..das een mooie gave:-)
Dikke knuffel voor jullie allemaal en hoop voor veel mooie nieuwe ervaringen in Griekenland voor jullie..ook al is het met een trouwe vriend minder...
Veel liefs Suzan -
21 Oktober 2013 - 23:35
Marianne :
Dag lieve alle drie, we lezen jullie verslagen en volgen zo jullie reis. Mooi om te lezen dat jullie zo genieten van Albanie. Ben er ooit in 1977 geweest. Vanuit joegoslavie/ ochrid. ik heb er toen maar een klein stukje van gezien en vond het ook een prachtig land. Wat vreselijk voor jullie dat Luca zo ziek is geworden en overleden.
Zij heeft deze laatste periode van haar leven wel heel erg intensief bij jullie kunnen zijn en dat is wel fijn om te weten.
samen al heel wat beleefd en veel moois gezien. Nu genieten in Griekenland. Pas op elkaar.
Liefs Marianne en Onno. -
22 Oktober 2013 - 15:36
Inge Bruyn:
Wat fijn dat jullie zulke mooie herinneringen over Luca met ons delen. Tja en zij lijdt geen pijn meer, al maakt dat het verdriet er niet minder op. Ik zit echt uit te kijken naar jullie reisverslagen, echt te gek. En wel zo gezellig om aller lei mensen tegen te komen en ook waar het goed bij voelt om mee verder te reizen.
Nu naar Griekenland, mooi land hoor. Geniet maar lekker, vandaag was het weer hier prachtig en het is heerlijk warm, mensen lopen met T shirts met korte mouwen. Ik wilde vandaag naar Bergen maar ik heb mijn kleinkind en die is niet zo lekker dus ik ben thuisgebleven.
Met een vriendin en haar kind hier om de hoek even naar het speeltuintje geweest en Yasha ligt nu diep te slapen. Het is wel een ontzettend schatje, waar ik erg van geniet. Ze wordt volgende maand alweer twee.
Nou Remy ik wacht weer op je volgende verhalen en zoals iemand anders al zei. wat kun je dat mooi verwoorden. Ga je het als boek uitbrengen?
Ik hoop dat jullie nog lang genieten van jullie mooie reis
Liefs Inge -
23 Oktober 2013 - 13:37
José & Taco:
Verdriet :] -
24 Oktober 2013 - 19:10
Marijke:
lieve allemaal,
wat een verdrietige gebeurtenis in jullie fantastische reis!
Wat zullen jullie Luca missen zeg, dat is vast heel moeilijk maar.... jullie hebben elkaar de hele dag om te troosten!
Wat kan jij het toch allemaal mooi verwoorden Remy, al jullie belevenissen!
dit is ook voor Janna een unieke belevenis en zal haar zeker goed doen.
Al die prachtig rijke natuur en alle ontberingen die jullie tegenkomen, dat is voor ons meegenieten hoor!
nu lekker genieten in Griekenland, hopelijk mooi weer en veel te beleven.
Geniet nog lekker en laat ons meegenieten,
veel liefs en knuffels, ook van Piet
Marijke -
25 Oktober 2013 - 18:51
Michelle:
Heey allemaal,
Het klinkt erg avontuurlijk wat jullie meemaken, toen ik hoorde over Luca vond ik het heel erg
voor jullie en nu nog steeds.
Lieve Janna,
Ik mis je heel erg maar gelukkig weet ik dat je snel terug komt, dan kunnen we weer leuke dingen
doen.
Nu ben je in Griekenland, ik hoop dat het er leuk is.
Tot snel, veel Xxx-jes en knuffels
Michelle
-
25 Oktober 2013 - 21:19
Janna :
Hey micie ik mis jou ook super erg!!!
Ja ik zie je snel terugnmischien kunnen we een keer facetime of skype?
Op skype heet ik jannahoffer
Thanks hanny xxxlove you
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
